Weet u waar ik me heel erg
boos over kan maken? Over dat er anno 2012 nog zoveel armoede is!
Dat er in Nederland meer dan 350.000 kinderen leven, waarvan de
ouders de hele dag lopen te tellen of er nog wel geld is om kleren te
kopen. En dat veel van die ouders niet eens eten kunnen kopen voor
hun kinderen. Die ouders gaan iedere week naar de voedselbank in
plaats van naar de ING - of ABN AMRO bank. Voedsel halen dat over de
datum is ... Het moet toch niet gekker worden in Nederland!
 |
| Zo Happy! |
En het zijn niet alleen
kinderen die zo beroerd moeten leven, maar er zijn ook heel veel
alleenstaanden - waaronder veel ouderen – die de eindjes niet meer
aan elkaar kunnen knopen. Nu is het zo dat die alleenstaanden vaak
een huisdier hebben, omdat ze anders wel héél erg alleen zijn. Ze
aaien hun poezen, knuffelen hun hond, roeren 's morgens even in de
vissenkom of praten wat met de kanariepiet. En terwijl ze dat doen,
maakt hun lichaam het gelukshormoon 'oxytocine' aan. Dit hormoon
zorgt er o.a. voor dat ouders hun pasgeboren jongen voeden en
verschonen. Ook mensen die dieren verzorgen voelen zich gelukkig en
vergeten even hun (geld) problemen.
Mooi toch!
Maar nu heeft dr. Nienke
Endenburg, van de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht onderzoek
gedaan naar de verzorging van dieren met baasjes die van een
bijstandsuitkering moeten leven. En ja, natuurlijk krijgen die
beestjes niet alle zorg die ze nodig hebben als ze ziek worden! Dank
je de koekoek. Als je naar de voedselbank moet om zelf te kunnen
eten, heb je natuurlijk ook geen geld om de dierenarts te betalen als
je honnepon ziek wordt! Dat kan ik zelfs als hond nog wel bedenken.
Natuurlijk vind ik het erg
dat wij: huisdieren het kind van de rekening worden daar waar het de
bankencrisis betreft. Maar ik ben het niet eens met mensen die
roepen, dat arme mensen geen huisdieren meer mogen hebben! Arme
mensen hun gelukshormonen af willen pakken? En wie zorgt er dan voor
ons? Wie geeft ons onbetaalbare aandacht en liefde? We kunnen toch
ook niet allemaal naar het asiel! Of moeten we net zoals in de
Oostbloklanden, allemaal op straat terecht komen? Onlangs nog is
Nadia, dochter van een straathond uit Roemenië bij ons in de familie
geadopteerd. Nadia heeft geluk gehad, ze heeft hier een goed tehuis
gekregen.
Ook mooi is dat er in
Nederland dierenartsen zijn die arme mensen met zieke dieren willen
helpen. In Tilburg bv. hebben twee dierenartsen een Stichting Mens
Dier Nood opgericht. Nog beter zou het zijn als dieren meeverzekerd
kunnen worden in de aanvullende zorgverzekering. We zijn toch gewoon
leden van het gezin en belangrijk voor het geluk van mensen. Betere
antidepressiva als een huisdier bestaan er niet!
Woef! Jip
Verscheen eerder in de VoordorpVooruit van december 2012.
