zaterdag 4 juni 2016

Geluk, dat is de citotest!




Het is al weer een heel poosje geleden dat ik de hondenschool bezocht. Ik moest daar socialiseren en bevelen leren als BLIJF NAAST AF HIER. Woorden nodig om mijn rol in de samenleving als hond zo goed mogelijk te vervullen. Het woord KOEKJE kende ik het eerst.

Ja, honden krijgen ook onderwijs en moeten ook testjes afleggen voor ze een mooi diploma en medaille krijgen. Alleen is het niet vanzelfsprekend dat iedere hond naar school mag. Het zijn voornamelijk honden die in een goed nest terecht zijn gekomen met baasjes die het belangrijk vinden dat hun hond naar school gaat. En hun afkomst natuurlijk, dat speelt ook een rol. Ik heb bijvoorbeeld op mijn School in Bilthoven niet één vuilnisbakkenhond gezien. Het kan toeval zijn, maar bij mij in de klas zaten alleen maar rashonden. En hun baasjes waren echte liefhebbers, merendeels goed opgeleid met veel kennis over honden en natuurlijk konden ze het ook betalen, want de hondenschool is een privé school waar de Overheid geen subsidie voor geeft.


Ik geloof zelfs dat ik de enige hond was die in een mandje voor op de fiets naar de les kwam. Al die andere honden werden met de auto voor – en weggereden. Ik bedoel maar ook in de hondenwereld geldt dat opleiding en afkomst het verschil maakt en niet de capaciteiten van de hond zelf.

Niets nieuws onder de zon dus. Ook niet de uitkomst van het onderzoek dat een kind van laag opgeleide ouders een lager vervolg schooladvies krijgt dan het kind van hoger opgeleide ouders terwijl ze de zelfde capaciteiten hebben.
Baasje herinnerde zich nog een spraakmakend onderzoek. Het was midden jaren zestig van de vorige eeuw. Robert Rosenthal en Léonore Jacobsen, twee onderzoekers toonden toen al aan dat, de  prestaties van kinderen op school samenhangen met de verwachting die de leraar van zijn pupil heeft. Een hoge verwachting zorgt voor een betere prestatie. Bij een lage verwachting presteert een kind minder.

Maar zo vraag ik me dan af, waarom heeft een onderwijzer een hogere verwachting van het ene kind dan van het andere? Heeft dat misschien te maken met het milieu waaruit die kinderen komen. Begrijpt de onderwijzer intellectuele ouders misschien beter dan laag geletterde ouders en past hij zijn verwachtingen over de kinderen daar op aan? Denkt hij anno 2016 nog altijd dat een dubbeltje geen kwartje kan worden?
Krijgen kinderen van rijkere en hoger opgeleide ouders nog altijd meer kans op hoger onderwijs? Meer kans op betere banen? Meer kans op een langer en gelukkig leven dan kinderen van arme en laaggeschoolde ouders terwijl ze dezelfde leermogelijkheden hebben?

Gelukkig voor al die mensenkinderen heeft de Minister van Onderwijs beloofd dat niet het advies van de leraar, maar de cito-test weer beslissend wordt over de vervolgopleiding van een kind. Een cito-test heeft vooraf geen verwachtingen van het kunnen van een kind.
Helaas maakt dat voor honden niet uit. Wij zijn gewoon beter af bij baasjes die wat meer ontwikkeld zijn. Die nadenken over onze opvoeding. Ons naar school sturen en willen betalen om met ons naar de dierenarts te gaan. Ook wij zullen dan langer en gelukkiger leven!

Woef! Jip
 
Verschijnt in de VoordorpVooruit van juni 2016