dinsdag 29 mei 2012

Over badhuizen en wasstraten


                                     

Baasje is verdrietig. Ze hangt in haar stoel voor de TV. ‘Ik wil niet in een wasstraat,’ jammert ze. ‘Ik wil niet met al die andere babyboomers in mijn blootje op een lopende band door zo’n tunnel met ronddraaiende borstels, die me insoppen zonder er op te letten of er zeep in mijn ogen komt en afgespoeld worden door sproeiers waarin legionellabacteriën huizen.’
Baasje heeft het altijd al gezegd: economen horen niet thuis in de gezondheidszorg, daar krijg je narigheid van. Laat ze lekker in een bank centen tellen en daar gelukkig zijn, maar laat ze alstublieft geen beleid uitstippelen voor hulpbehoevende mensen waar ze geld aan moeten verdienen. Ze mag straks blij zijn als ze uit die wasstraat te voorschijn komt en allebei haar nieren nog heeft, want Jip, zegt ze: donororganen zijn een schaarste product, oude mensen niet.
Ik heb echt met baasje te doen en begrijp niets van die economen. Een bevolking van bijna 16,5 miljoen en geen mens meer om een ander een beetje te helpen. Hoe hebben ze dat in godsnaam voor elkaar gekregen? In de jaren vijftig was dat, volgens baasje, heel anders en toen telde Nederland maar 10 miljoen inwoners. In die tijd waren er ook nog badhuizen waar hele gezinnen onder de douche stonden te zingen terwijl ze elkaar wasten en ruggen droog wreven.


In het badhuis aan het Willem van Noortplein komt nu een restaurant met Arabische sfeer. Nu hou ik wel van lekker eten hoor, maar waarom geen Hammam erbij waar alle oudere mensen uit Noordoost een keer in de week door medewerkers worden overgoten met bekkens warm water, gescrubd met zachte zeep en daarna heerlijk uit mogen rusten op een warme buiksteen? De bibliotheek moeten ze daar ook houden, dan wordt het weer net zoals bij de oude Grieken vijf eeuwen voor Christus. Die oude Grieken bouwden tempels opgedragen aan hun God van genezing ‘Asklepios’, daar verpleegden ze hun zieken. Eromheen bouwden ze gasthuizen, hospitalen, badhuizen, gymnastiekscholen en bibliotheken. Hun zorg betrof de totale mens met aandacht voor beweging, frisse lucht, lichaamsverzorging, hygiëne, afleiding en ontspanning.



Dat is heel wat anders dan een ‘wasstraat’ en weten jullie wel dat er ook wasstraten voor honden zijn? Gelukkig wil baasje niet dat ik daar in ga en ik wil niet dat baasje in een wasstraat gaat. Als het zover is zal ik persoonlijk de verzorging op mij nemen. Mijn tong is fluweelzacht, warm en behendig en ik kan er ieder moeilijk bereikbaar plekje mee reinigen. 

Woef! Jip  

Verscheen eerder in de VoordorpVooruit van juni 2007

dinsdag 8 mei 2012

Busje komt zo!




Ik wil het deze keer eens hebben over het openbaar vervoer. Over de plannen die er liggen en die de stad Utrecht – en ook de wijk Voordorp op stelten zetten. Baasje – niet meer de jongste – hoorde het op haar sportclub: Lijn 5 verdwijnt uit Voordorp! Ze wilde het eerst niet geloven, vooral omdat vorig jaar nog alle instaphaltes zijn verhoogd. Het is vast een 1-aprilgrap herhaalde ze steeds. Maar nee hoor die plannen zijn echt. In december 2012 verdwijnt buslijn 5.
Baasje zei tegen mij: 'Jip hoe moeten we straks als het fietsen te moeilijk wordt aan eten komen? Er is hier niet één buurtwinkel! Iedere dag een kwartier heen en terug naar de Gaard lopen is een hele afstand en wat als er sneeuw ligt of het geijzeld heeft? En ik ben niet de enige. Er wonen hier heel veel ouderen die geen auto rijden.'
Eerlijk gezegd vond ik het wel een aantrekkelijk plan. Iedere dag een flink stuk wandelen! Ik ben dol op de Gaard vooral op de dierenwinkel met al die lekkere koekies. Desnoods koopt baasje voor mij een rugzakje en help ik met het dragen van de boodschappen.


Taxi's bieden ook geen uitkomst: 'Veel te duur! En die chauffeurs vandaag de dag weigeren honden mee te nemen. Zelfs hulphonden laten ze staan, dus hoeft baasje zeker niet aan te komen met een gezelschapshond zoals ik. Ook niet als ik een rugzak met boodschappen draag.'

Baasje bedacht dat ze, net als haar vriendin Loekie,   zo'n gemotoriseerde fiets aan moest schaffen!


O jee ik zag me al zitten in de mand voor op de fiets met wapperende oren in de volle wind! Gelukkig hebben haar kinderen dit plan sterk ontraden: ' Als het glad en koud is kan u daar ook niet mee de weg op. Ma je blijft maar gewoon fietsen hoor! Flink trappen is goed voor uw conditie!' Zeiden ze tegen haar.

Nou jullie horen zeker wel wat het verdwijnen van buslijn 5 alleen in ons huis al teweeg heeft gebracht! Kan je je de beroering elders in de stad voorstellen? De berichtgeving in Ons Utrecht en op DNU over de plannen met het Utrechtse buslijnennet leverde tientallen voornamelijk boze reacties op.
Ik ben me er dus ook maar eens in gaan verdiepen, want eerlijk is eerlijk ik reis graag met het openbaar vervoer en ik mag behalve in taxi's ook altijd overal in. Niks mis mee! Maar dan moeten ze natuurlijk wel rijden. Want een wijk zonder buslijnen is zoiets als een poot zonder bloedvaten. Dat kan natuurlijk niet dan sterft die wijk gewoon af.

Gelukkig bleek alles bij nader inzien toch nog mee te vallen. De redactie van Ons Utrecht had vergeten te vertellen dat lijn 8 via de Gaard naar het eindpunt in Voordorp gaat rijden. Dus niet meer naar Overvecht. Daar hebben ze weer andere buslijnen ingezet. Het ziet er wat ingewikkeld uit, maar dat komt door de optimalisering. Enfin voorlopig hoeft baasje zich geen zorgen te maken. We kunnen straks gewoon – allebei met een rugzak – naar De Gaard om onze dagelijkse boodschappen te doen.
Woef! Jip

Verscheen eerder in de VoordorpVooruit van april 2012