donderdag 21 april 2011

Sorry!



Sorry ik heb geloof ik wat uit te leggen. Het zit zo ik ben nu zeven jaar en niet geholpen. Baasje wil dat niet. Ze denkt dat ik dan sloom en dik word. 'Ik wil niet met een rolmops aan de lijn de wijk in,' zegt ze. Ik ben dus een actieve hond en wil wel eens wat. Maar zoals ik al zei, ik loop altijd aan de lijn. Nu heb ik vriendschap gesloten met Mo. Een mooie witte poes met cyperse vlekken, die sinds een paar jaar bij ons in huis woont. We dollen samen, snuffelen aan elkaar, kruipen bij elkaar in de mand en van het een komt soms het ander. En nu - ik wist helemaal niet dat het kon - is ze bevallen van ja wat zijn het eigenlijk: poezenhondjes of hondenpoesjes! Schattig om te zien hoor! Wit met vlekken, maar ze geven kopjes en blaffen. 

Nou je snapt dat baasje wel een beetje overdonderd was: 'Jip wat heb je nu gedaan,' riep ze? Ik schaamde me dood, wist echt niet waar ik het zoeken moest. Gelukkig gaan ze wel gewoon op de kattenbak, zodat baasje niet met al die poezige hondjes de straat op hoeft.
Het schijnt wel meer voor te komen, toevallig las ik vandaag op het internet dat er begin februari een hond geboren is met typische katteneigenschappen. Alleen was dat niet helemaal spontaan gegaan. Volgens het Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren was er wat geknoeid met genen. 

Het was trouwens toch een hele rare dag vandaag. Op de TV werden homostellen in de echt verbonden om te vieren dat tien jaar geleden in Nederland het eerste homohuwelijk werd voltrokken. Trouwen wordt straks ook veel simpeler, want dat doe je dan gewoon via Twitter: Twedding gaat dat heten. Kinderen mochten zich laten tatoeëren. 
In Diergaarde Blijdorp loopt een blauw ijsbeertje rond en in de bossen tussen Hilversum en Baarn hebben ze een Fluitegel – een nieuw soort egel – gespot. In de Chinese stad Xi'an hebben ze in een 2400 jaar oude pot een dode hond gevonden en bij het uitgraven van catacomben in Egypte acht miljoen gemummificeerde honden van 2500 jaar geleden. Die beestjes werden speciaal gefokt om opgeofferd te worden aan de god Anubis, die zelf een hondenkop had en als dank voor het geluk van de mensen zou zorgen.

Je weet vandaag de dag toch niet wat je kan en moet geloven. Wat ik wel weet is dat Mo en ik niets verknoeid hebben en nu lopen er hier vijf wezentjes rond, die straks misschien identiteitsproblemen krijgen. Een geluk bij een ongeluk is dan weer dat Google een speciale translate software heeft ontwikkeld waarmee mensen met dieren kunnen praten. Handig voor baasje want als psycholoog kan ze straks onze kinderen helpen om te bepalen of ze als kat of hond door het leven willen gaan!

Woef! Jip

Verscheen eerder in de 'Voordorpvooruit' van april 2011

donderdag 7 april 2011

Jip houdt niet van hondenbelasting!

April! En hebben jullie allemaal je belastingaangifte de deur uit? In april 2006 heb ik eens een boekje over hondenbelasting open gedaan.

Melkmeisje met hondenkar wordt gecontroleerd door de veldwachter

Heeft u uw stem ook laten klinken op 7 maart tijdens de gemeenteraadsverkiezingen? Nou ik heb flink geblaft in het stemlokaal aan de Ché Guevarastraat. Ik wilde wel eens weten waarom de baasjes zoveel belasting voor ons moeten betalen, terwijl wij zo nuttig zijn voor de samenleving. Wij bevorderen de gezondheid van mensen beter dan cholesterolverlagend broodbeleg, bestrijden eenzaamheid en helpen met het veiliger maken van de wijken. Onlangs nog kregen alle hondenbezitters van de Hoeksche Waard in Dordrecht een brief waarin de politie hen vroeg om ’s avonds extra alert te zijn als ze ons uitlaten om zo het grote aantal inbraken in die wijk een halt toe te roepen. En wat krijgen we als dank? Een hondenpenning waarvoor onze baasjes €56,40 moeten betalen. Een rode dit jaar, alsof de Gemeente voorzag dat we een linkse meerderheid in de Raad zouden krijgen.
Laat u nu niet wijs maken dat die belasting nodig is om onze poep op te ruimen. Het opruimen van onze poep valt gewoon onder de ophaalplicht van de Gemeente om afval op te halen. Iedereen – ook onze baasjes - betaalt daarvoor afvalstoffenheffing ongeacht of er wel of geen afval wordt aangeboden. Als de Gemeente slim is dan wijst ze voldoende en duidelijk aangegeven poepvelden aan in onze wijk, waar ze onze afval gemakkelijk op kan halen.
Veel Gemeenten in Nederland heffen geen hondenbelasting meer. Ze vinden het een raar soort belasting die helemaal uit de tijd is. Hondenbelasting n.l. grijpt terug naar de belasting op transportmiddelen die in 18e eeuw werd ingevoerd als een belasting op de hondenkar. Naast de rijkere eigenaren van paard en wagen werden ook de armen, die met een hondenkar producten als petroleum, melk en brood langs de weg ventte belast op de wet voor transportmiddelen.
Dit verhaal verklaart ook waarom de Gemeente de geïnde belasting vrij kan besteden. Het is nooit bestemd geweest voor het opruimen van hondenpoep, maar diende om het Gemeente inkomen te vergroten. Natuurlijk heeft de Gemeente geld nodig om alle diensten die ze verricht te kunnen betalen. Belasting heffen hoort daarbij, maar op oneigenlijke gronden een bepaald deel van de bevolking een (honden) poot uit trekken vind ik niet eerlijk.
Woef! Jip

Hondenpenning Utrecht 1930

Verscheen eerder in de 'VoordorpVooruit' van april 2006

maandag 4 april 2011

Jip voert de geiten


De wijkkrant bestaat precies één jaar. Baasje is uitgenodigd op een etentje, maar dieren zijn daar ongewenst. Boe! Theo van Gogh houdt al een jaar zijn mond. Gek hoor, als je dood bent praten mensen uit jouw naam. Ineens weten ze wat jij denkt, wat je zou zeggen, wat je zou doen en vooral wat je zou willen. Ik leef al twee jaar, maar vaak hoor ik baasje zeggen: wat wil je nu? Waarom blaf je nou? Hou daar mee op! En dat is netjes uitgedrukt. Onbegrepen kruip ik in mijn mand en wacht tot ze zegt wat zij wilt.

Zo zegt ze tegenwoordig iedere morgen: ‘kom mee! , We gaan de geiten voeren.’ Op ‘Ons Buiten’ zet ze me boven op een kruiwagen met hooi, naast twee emmertjes voer. Brokken voor de geiten en graan voor de kippen. Ik moet buiten de dierenweide blijven alleen omdat ik één keer – op visite bij haar zwager - een kip heb nagezeten, die nadien aan een shock is overleden. De kip kakelde opgewonden en rende met fladderde vleugels voor me uit. Hoe kon ik nu weten dat ze niet met me wilde spelen?

Je kunt dat toch niet vergelijken met die stoute hond in onze wijk, die poesen dood bijt of ernstig verwond. Zo’n hond mag nooit meer los op straat. Stel je voor dat hij onze poes Chérìe te pakken krijgt. Dan brengt ze nooit meer levende muizen mee naar huis. Baasje is daar niet erg opgesteld, maar wij hebben samen dagenlang pret met: ‘zoek de muis!’

Baasje begrijpt niet dat een hond - dat ik - ook wel eens wat wil. B.v. wat in de laatste wijkkrant stond: een boomspiegel adopteren. Je weet wel zo’n stukje aarde met midden in een boom. Dat zou ik nu willen; mijn eigen adoptief boom met in de aarde een bordje waarop staat: Jip. Wie weet willen Maxime, Heli, Nel, Boef, Cato, Dirk, Binky, Max en andere honden uit onze wijk ook wel een boomspiegel adopteren en op natuurlijke wijze onderhouden. In het voorjaar stippelen we dan een route uit waarlangs Voordorpers onze kunstwerken kunnen bewonderen en wie weet win ik dan de prijs…
Maar ja, misschien moet ik wel wachten tot ik dood ben, voor baasje zal begrijpen wat ik wil. Dan pas geeft ze me een mooi stukje zwarte aarde in de buurt van een boom met midden in een bordje waarop in mooie letters geschreven staat: JIP.
WOEF!


Verscheen in de Voordorpvooruit in november 2005